Knielend, omdat mijn jongste van 6 weken in mijn draagdoek anders wakker wordt.. wil ik duiden wat het moederschap voor mij betekent. En dan overvalt het me keer op keer, dat er geen groter roeping, heiligingsproces, vreugde, en avontuur bestaat voor een vrouw die de Heere vreest.

In oktober 2017 ben ik bevrijd van de last om voor inkomen te zorgen. Sindsdien is mijn echte leven begonnen. Wat is God goed.

We leven in een wereld die vervreemd is van dit fulltime moederschap. Maatschappelijke beelden zijn vervormd, beïnvloedt, Zijn bedoeling vervaagd en gezinnen lopen vast. Óók de christelijke gezinnen. Het vraagt een duidelijke visie om in deze tijd die reis te ondernemen, en daarom reis ik graag samen met andere vrouwen. Samen met hen die ook dagelijks Zijn wil zoeken te volbrengen.

Het is mijn gebed om een instrument ter bemoediging te zijn in Zijn handen, als ik mijn zwakheden, mijn overwinningen, mijn visie en mijn geluk hier zal gaan delen. Want samen met mijn man ben ik gezegend met vier prachtige parels. Dag na dag vullen zij ons leven met vrolijkheid en liefde, leren zij ons geduld en discipline met hen te hebben, moedigen zij ons aan om godvrezend te leven, en laten zij ons blijken van diepe godvrezendheid zien. Aan ons de eer hen te bewaken, te kneden, te beschermen en te koesteren, totdat zij gaan. En daarna. 

Deborah Panjaer- de Pater