Geschreven door Deborah Panjaer
Me-time wordt Free-time
Ik heb geen tijd meer. Ik heb het weggegeven.
Kortgeleden heb ik het vertaalwerk van ‘de kracht van het moederschap’ afgerond.
In Nancy Campbell’s laatste woorden, haar gedicht, staat het volgende: ‘En hoe zit het met je tijd? Je tijd is niet langer van jou; het is van iedereen die door je deur bij je binnenkomt.’
Boem. Dat sloeg naar binnen. Het deed de deur voorgoed dicht naar de visie van deze wereld.
Wat een waarheid! Wat een eindeloos gevecht als ik me hier tegen verzet! En eerlijk gezegd; ik wil ook niets anders meer dan dat. Mijn tijd is namelijk niet meer van mij. Ik leef Zijn tijd. Hij leeft in mij en ik ben vrij! Ik leef niet meer dus ik hoef ook geen tijd meer voor mij. Ik ben voorgoed ontheven van de drang van ‘ik-moet-ook-tijd-voor-mijzelf-hebben’.
Nu moet ik zeggen, dat, hoe meer liefde en toewijding er in mij groeit voor het moederschap (en álles wat daarbij hoort) de behoefte aan ‘me-time’ automatisch afneemt. (Dat is een beetje de geheime formule).
Lieve moeders, kom je tijd tekort? Heb je geen vrije tijd meer? Weet je wat je kunt doen?
Offer al je tijd op het altaar van het moederschap.
Je hebt misschien je leven al in Zijn handen gelegd. Je ziel. Je toekomst. Je gezin. Je geld. Maar nu nog je dagelijkse tijd.
Tijd wordt pas kostbaar als je het níet bezit! Ik heb mijn tijd teruggegeven aan Hem. En ik hoop en bid dat ik het niet meer terug zal nemen. Weet je wat het namelijk oplevert? Meer tijd.
Ik verkwist namelijk Zijn tijd niet zo gemakkelijk als het mijne..
Reactie plaatsen
Reacties
Opnieuw een inspirerende, bevrijdende, wakker schuddende blog over het moederschap. Het heeft mij in ieder geval geholpen mijn lens weer scherp te stellen...
Mooi geschreven! Vroeger zou ik me aan een dergelijke boodschap geërgerd hebben.. Want hoe kan alles geven nu vrijheid brengen? Maar dát is de logica van een God die boven alles staat én ook kwam om ons te dienen.
Het principe van "de 24 uren in mijn dag behoren de Almachtige toe"- geeft me echt vrijheid.
Op dit moment zijn 6 tot 8 uur van mijn 24 gevuld met een tweeling borstvoeding geven. Tijdens en tussen die uren door wijd ik de tijd aan mijn man, overige kinderen, slaap en wat huishouden. En alles wat tegenzit en/of niet haalbaar lijkt te zijn; kan ik (met deze instelling) ook laten varen. En dat geeft inderdaad vrijheid en rust - en ja, ook oefening. Steeds opnieuw bewust die tijd offeren.
Dat begrijp ik goed, Marjolein! En wij als moeders hebben ook rust nodig; maar als we daar ‘recht’ op hebben kunnen we het niet dankbaar aanvaarden als geschenk wanneer we het ontvangen.