Omdat ik niet beter wist, ben ik niet vroeg begonnen met mijn drie oudste kinderen. Ondanks dat ik enkele goede intuïties had, had ik niets wat mij richting of vertrouwen kon geven. Als de op een na jongste in mijn familie had ik de kans gemist om naar de training van mijn broers en zussen te kijken. Toen ik opgroeide, paste ik zelden op en was ik niet vaak in de buurt van kleine kinderen, dus toen ik mijn eigen kinderen kreeg, had ik geen idee hoe ik ze op moest voeden. Ik heb wel enkele populaire christelijke ouderschapsboeken gelezen, maar vond ze niet erg nuttig, vooral niet bij jongere kinderen. De meeste leken gericht op schoolgaande kinderen met wie je mogelijk kon redeneren. Daardoor worstelde ik de eerste jaren gefrustreerd. Pas toen mijn eerste drie kinderen ongeveer twee, vier en zes waren, begon ik met opvoeden zoals ik nu doe. Door die leeftijden was de mogelijkheid om in de vroege fase te starten al verstreken. Op tweejarige leeftijd ben je 'later begonnen'.

Download hieronder het hele hoofdstuk