Toen ik een jonge moeder was, voelde ik me verbonden aan de gedachten van een medemoeder: “Dit zijn de nooit jaren. Nooit genoeg geld, nooit genoeg tijd, nooit genoeg slaap, maar altijd genoeg liefde. De zoetste kus van een baby, een met tandpasta besmeurde kus van een kind onderweg naar school (helaas, thuisonderwijs was vijftig jaar geleden nog niet aan de orde in Nieuw-Zeeland), de slaperige kus van je man die net zo moe is als jij. 

Dit zijn de drukke jaren, de wonderlijke, hectische, onmogelijke jaren. Snel zullen de kinderen gegroeid zijn en heb ik genoeg tijd om mijn hele huis te organiseren, te naaien en interesses buitenshuis te ontwikkelen. Ik vraag me af of dat zo wonderlijk gaat zijn als dat ik soms droom dat het zal zijn… Of ben ik juist nu – in het midden van die wonderlijke jaren?”

Houd je hart gefocust op God in plaats van op je omstandigheden, en je zult je vreugde behouden...download de PDF hieronder om de hele studie te lezen.